Hallo Canada

Beste allemaal,

Zo. Het is tijd voor mijn eerste reisverslag. Op 6 augustus, om 12:30 vertrok ik met het vliegtuig naar Calgary. Na heel veel dikke knuffels en afscheidszoenen ging het nu toch allemaal echt beginnen. In het vliegtuig zat ik lekker knus in het midden van de middelste rij, in het gedeelte"huilende baby". Gelukkig was dit niet een probleem, omdat ik besloot non-stop films te gaan kijken. Ik vermaakte mij daardoor prima tijdens de vlucht en werd daarnaast echt volgestouwd met eten. "Alstublieft mevrouw een bakje ijs", "Ow ik zie dat u uw ijs op heeft, alstublieft nog een bak ijs".

Uiteindelijk kwam ik aan op het vliegveld van Calgary. Op internet had ik al het één en ander gegoogeld over het vliegveld, aangezien ik mij hier zo'n 5 a 6 uur moest vermaken.. Ik had op de website gelezen over de "White hat ceremony". Wat er eigenlijk op neer kwam dat vrolijke vrijwilligers met witte cowboy hoeden klaar stonden om al je vragen te beantwoorden. Helemaal perfect voor mij, omdat ik van mijzelf weet dat ik beter dingen kan vragen, dan dat ik vijf keer het vliegveld op en neer hol en uiteindelijk geen stap verder kom.

Ik kwam dus aan vol goede moed, maar kreeg toch wel een ietwat onbehaaglijk gevoel toen ik in de rij voor de douane stond. Waar ik overigens wel met allerlei vrolijke mensen heb staan praten. Dit gevoel kwam voort uit een waarschuwing die ik had gelezen in Nederland; "Soms doen ze bij de douane moeilijk over je papieren, omdat het nogal vaag is welk persoon wat moet mee nemen.." Uiteindelijk was ik aan de beurt en ik hou mijn papieren in de aanslag. Het niet al te blij kijkende mevrouwtje werpt één blik op mijn papieren en vraagt waar mijn studie visum is. Ik probeer haar uit te leggen dat ik die als Nederlandse student niet nodig heb, omdat ik minder dan 6 maanden in Canada ben. Maar dan zegt ze "Immigration"..

Voor ik het weet sta ik in de rij bij de "Immigration" afdeling, waar allerlei beveiliging mensjes rond stampen, of achter hoge balies fronsend neer kijken op wanhopige reizigers. Al vrij snel mocht ik naar een balie toelopen, waar een vrouw allemaal vragen op mij begon af te vuren. Wat ik hier eigenlijk deed, of ik kon bewijzen dat ik naar Kingston zou gaan, of ik hier vrienden of familie had, etc. Ik dacht terug aan de afleveringen van "Border security" die ik wel eens op tv zag; “Every passenger has a ‘story’...it’s our job to dig deeper for the truth.”

Gelukkig is alles goed gekomen en kon ik niet wachten om met grote puppy ogen naar een "witte cowboy hoed pupke" te lopen om verwelkomt te worden op een manier die ik van de Canadezen had verwacht. En daar waren ze dan! vrijwel allemaal bejaard, met Cowboy pakjes aan en mooie grote hoeden. Ik begon allerlei vragen op ze af te vuren, waarvan de antwoorden waarschijnlijk achter mij te vinden waren op de vele borden. Maar ja ik moest en zou profiteren van deze gastvrijheid.

Ik heb heel wat op en neer gedarteld op het vliegtuig. Er was nog een klein probleempje a la "ik kan geen geld pinnen HELP" maar mijn grote vriend 'Google' heeft mij uit de brand geholpen. Na heel wat uurtjes stil zitten begon ik wel wat te merken van het tijdsverschil met Nederland, maar ik hield mij dapper staande. Na een vlucht van anderhalf uur was ik dan eindelijk in Grande Prairie. Waar Kristen mij stond op te wachten! Kristen is een Canadese vriendin van mij die ik samen met Annabelle in Singapore heb ontmoet en waarmee we een tijdje in Vietnam nog mee hebben gereisd!

Okee. Wat een pokke lang verslag voor zo'n klein stukje reis. Hmmm dat wordt nog zwoegen voor jullie het komende halfjaar, om al die mega verslagen door te lezen. Ik moet het nu maar eens afronden. Al wilde ik eigenlijk nog veel meer schrijven.. Misschien schrijf ik zo meteen gewoon alvast een nieuw verslag. Het is helemaal aan jezelf wat je wel en niet leest! Ik doe dit gedeeltelijk ook voor mezelf, dus er staat per verslag misschien wel heel veel nonsens in en loze details :D Bijvoorbeeld, dat ik op dit moment buiten een geluid hoor, alsof er een UFO aan het landen is.

Je kan ook even je e-mailadres invullen, dan krijg je een melding als er weer een nieuwe verslag staat!

Adieu Adieu!